Στην άλλη άκρη του κόσμου, παιδιά δουλεύουν από μικρή ηλικία σε ένα πολυετές X-Factor για να γίνουν k-pop stars. Από αυτό το σύστημα ξεπήδησε μια μπάντα που το έκανε με δικό της τρόπο και κάνει πλέον sold out στο Wembley σε 15 λεπτά.

Ο Travis Scott στο Fortnite ήταν μόνο η αρχή ή απλά προϊόν των ημερών του; Η Τάνια Σκραπαλιώρη αναζήτησε απαντήσεις από επαγγελματίες του χώρου των video games για το αν το μέλλον των συναυλιών βρίσκεται κρυμμένο σε κώδικα ή στην επιστροφή στα gigs, τις αρένες και τα ανοιχτά φεστιβάλ.

Με αφορμή την πρόσφατη δολοφονία του George Floyd που έκανε τη Μινεάπολις το δυναμίτη μιας φλεγόμενη Αμερικής, ο Μάκης Μηλάτος ξεκινάει από αυτό το ματωμένο "I Can't Breathe" και περπατάει την αμερικάνικη πόλη υπό την υπόκρουση της μουσικής που η ίδια γέννησε.

Κάθε μήνα το Avopolis θα συγκεντρώνει τους δίσκους που έμειναν λίγο παραπάνω στα ακουστικά του. Για τον Μάιο αυτό σημαίνει πολύ Perfume Genius και neo soul (Moses Somney), κάνα δύο top metal κυκλοφορίες (Ulcerate, Huntsmen), λίγη americana (Lucinda Williams) και λίγο πατρινό garage (Goodbye Bedouin).

Με αφορμή τον θάνατο του Phil May των -πρωτοπόρων στους concept δίσκους- The Pretty Things, παραθέτουμε είκοσι συν μία περιπτώσεις - με χρονολογική σειρά, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις...

Πριν από 10 χρόνια, ο Γιάννης Ιωάννου, ο Νίκος Σβέρκος, η Όλγα Σκούρτη, ο Χάρης Συμβουλίδης, ο Στυλιανός Τζιρίτας και η Αναστασία Τουρούτογλου αποχαιρέτησαν με αυτό το μικρό αφιέρωμα τον άνθρωπο που πάντα στο μυαλό τους θα στέκεται στην κορυφή του Ασημένιου Βουνού, αναρωτώμενος για τον Παράδεισο και την Κόλαση...

O Δημήτρης Λιλής μίλησε με τον Danny Akalepse, τον έναν από τους ανθρώπους πίσω από το νεοϋορκέζικο label που φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, στο ρόστερ της ονόματα όπως ο Lee Fields και οι El Michels Affair.

Η ιστορία τους είναι η ιστορία όλης της ηλεκτρονικής μουσικής, όπως αυτή εξελίχθηκε γενόμενη ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια της σύγχρονης ποπ κουλτούρας. 

Ο Μάκης Μηλάτος φτιάχνει τον μουσικό οδηγό με όσα άκουγε ο κόσμος στις δύο προηγούμενες μεγάλες πανδημίες, του 1957-58 και του 1968-69, μαζί με δύο playlists για αυτές. 

Αν και ο όρος «αφρικανική μουσική» είναι αρκετά ατυχής και γενικευμένος, το μουσικό είδος “afrobeat” συνδέεται άρρηκτα με αυτόν.