Ένα υποδεέστερο sequel του Pitfalls, αλλά και μια από τις καλύτερες progressive metal κυκλοφορίες της χρονιάς. 

Με την προσθήκη του θρυλικού Glenn Hughes, οι  The Dead Daisies κυκλοφορούν ένα album με τραγούδια κομμένα και ραμμένα για  live καταστάσεις. 

Ένας δίσκος που υπενθυμίζει πως το Φθινόπωρο καταφθάνει, χωρίς να πρωταγωνιστεί σε αυτό. 

Όταν το marketing ενός δίσκου είναι για σεμινάριo, αλλά η μουσική χάνει την αξία της - ακόμα και αν έχει τη σφραγίδα του Ye.

O The Bug επιστρέφει με τέρμα τα μπάσα και το μουσικό προτραίτο ενός κόσμου που φλέγεται. 

Εσωστρεφείς αναζητήσεις με ευπρόσδεκτη φρεσκάδα αλλά ασαφή προσανατολισμό.

Aντιπροσωπευτικό πλην σύντομο δείγμα της αναμφισβήτης χημείας των Vince Staples και Kenny Beats.

Μια εντυπωσιακή επιστροφή που δίνει ουσία στον χαρακτηρισμό του ώριμου δίσκου. 

Μια πρόσμιξη της hardcore βάσης τους με το alternative rock των '90s  με απρόσμενη οικειότητα φτιαγμένη για συναυλιακές αρένες. 

Ο Βρετανός DJ και παραγωγός στο πρώτο του mixtape ισορροπεί ανάμεσα στο έξαλλο παρελθόν του και την εσωστερφή πλευρά του .

Μια εξαιρετική συνέχεια, στηριγμένη σε πολλές από τις καινοτομίες του προκατόχου του. 

Μια καλοδεχούμενη προσθήκη στον κατάλογο της Lorde, αλλά μέχρι εκεί.

Με τον δέκατο έβδομο δίσκο τους οι Βρετανοί χωρίς να εκπλήξουν συνεχίζουν να προσθέτουν αξία στην τεράστια κληρονομιά τους.

Μια συνεπής επιστροφή μετά από εννιά χρόνια απουσίας, με έναν δίσκο που αρέσει χωρίς ωστόσο να ενθουσιάζει.